Οι αρμοδιότητες του ψυχολόγου χωρίζονται σε κάποιους βασικούς πυλώνες.
Αρχικά, είναι κρίσιμο το κομμάτι της παρατήρησης, μελέτης και τροποποίησης της συμπεριφοράς των ωφελούμενων, όταν χρειάζεται,
Το αντικείμενο του ψυχολόγου είναι να εντοπίζει και να αναλύει την αιτία της συμπεριφοράς και να προάγει κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές καθώς και να αποτρέπει, να μειώνει και να αντικαθιστά τις κοινωνικά μη-αποδεκτές συμπεριφορές.
Στο κομμάτι των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και της αλληλεπίδρασης ο ψυχολόγος προσπαθεί να ενισχύει τον λόγο και την επικοινωνία. Ο βασικός στόχος είναι να μαθαίνει και να ενισχύει ένα λειτουργικό πρότυπο λεκτικής και μη-λεκτικής επικοινωνίας.
Όσον αφορά τις γνωστικές δεξιότητες ο ψυχολόγος βελτιώνει τις δεξιότητες της αντίληψης, μνήμης και προσοχής ώστε να βοηθήσει στην κατάκτηση γνωστικών αντικείμενων χρήσιμων ανάλογα με την ηλικία.
Η εκμάθηση κοινωνικών δεξιοτήτων στοχεύει στην διαμόρφωση ορθών κοινωνικών συμπεριφορών, την τήρηση κοινωνικών κανόνων αλλά και η γενίκευση αυτών στην καθημερινότητά των ωφελούμενων. Επιπρόσθετα, ένα βασικό κομμάτι είναι η ευαισθητοποίηση και η εξοικείωση της τοπικής κοινωνίας με τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού και την βαριά νοητική υστέρηση.
Επιπλέον, ο ψυχολόγος στοχεύει στην εκμάθηση συναισθηματικών δεξιοτήτων και πιο συγκεκριμένα εστιάζει στην αναγνώριση και την κατανόησή την διαχείριση και την μίμηση συναισθημάτων τους από τους ωφελούμενους.
Τέλος, κομβικός παράγοντας για την βέλτιστη αποτελεσματικότητα στο κομμάτι της δουλειάς του ψυχολόγου είναι η διεπιστημονική συνεργασία αλλά και η δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης με τους γονείς των ωφελούμενων.
